در معاینه دندان پزشکی، رادیوگرافی او.پی.جی به مراتب بهتر از بایت وینگ است .
هر كدام از روشهاي راديوگرافي دندانپزشكي ويژگيها و كاربردهاي خاص خود را دارند. راديوگرافي پانوركس و بايتوينگ دو راديوگرافي مرسوم دندانپزشكي با كاربرد تشخيصي هستند…
هر كدام از اين روش ها را به سادگي ميتوان جايگزين روش ديگر كرد اما راديوگرافي پانوركس برتريهايي بر بايتوينگ دارد كه در ادامه به مرور آنها ميپردازيم:
-قابل قبولتر بودن پانوراميک براي بيمار: دليل آن طرز نشستن يا ايستادن راحتتر بيمار است زيرا فقط يک بار لازم است اين كار را انجام دهد. در حالي که در بايتوينگ ما حداقل نيازمند ۴ گرافي در پوزيشنهاي مختلف هستيم که بعضي از آنها بيمار را در شرايط سختي قرار ميدهد.
-نحوه استفاده آسانتر از پانوراميک براي دندانپزشک و کارکنان: تنظيم اشعه دستگاه براي باز کردن کنتاکت دندانهاي خلفي در مقايسه با قرار دادن نگهدارنده فيلم زاويه تيوب و تکرار آن در بايت وينگ آسانتر است.
-سريعتر بودن مراحل انجام پانوراميک: مراحل انجام عکسبرداري در راديوگرافي پانوراميک بسيار کمتراست. فقط کافي است دستگاه روشن و تنظيم شود و در آخر بايتبلاک در دهان بيمار قرار گيرد، پس از چند ثانيه عکس آماده خواهد بود.
-قدرت تشخيص بالاتر پانوراميک: تشخيص در پانوراميک ۵/۲ برابر سريعتر انجام ميشود. همچنين تصاوير پوشش بهتري براي ضايعات استخواني و پرياپيکال و ضايعات پاتولوژيک فکين.
-دوز اشعه کمتر پانوراميک: اين دوز در پانوراميک ۴۰ درصد کمتر است. همچنين در عکسبرداري اطفال اين دوز تا ۳۰ درصد کاهش مييابد. (اين نتايج بر اساس مطالعات فيلم و اندازهگيري لابراتواري بهدست آمده است)
-کنترل عفونت کمتر پانوراميک: در روش بايتوينگ سنتي دندانپزشک موظف است بعد از هر بار استفاده براي هر بيمار پوشش سنسور را باز و بسته و نگهدارنده و هر قسمت در تماس با بيمار يا دستکش خود را ضد عفوني و پس از آن دستکش خود را عوض كند در حالي که در پانوراميک احتياج به استفاده از دستکش يا ضد عفوني کردن دستگاه نيست و فقط پوشش بايت بلاک جايگزين ميشود. در نتيجه وقت و هزينه کمتري صرف ميشود.
تنها مشکل تصاوير پانوراميک در تشخيص پوسيدگيهاي بين دنداني زماني است که کنتاکتها باز نشده يا اورلپ شدهاند. در کل عموما به غلط بر اين باورند اين نوع تصوير براي پوسيدگيهاي بين دنداني مناسب نيستند. يک تصور اشتباه اين است که بايتوينگهاي سنتي رزولوشن بهتري دارند در حالي که رزولوشن باعث تشخيص بهتر پوسيدگيهاي بين دنداني نميشود بلکه علت اين امر خصوصيات تصويربرداري اين تکنولوژي است.
در سال ۱۹۸۵ مطالعهاي با استفاده از رزولوشن پايين پانوراميک اما با کنتاکتهاي باز و استفاده از روش آماري کاپا انجام شد و تصاوير مهآلود پانوراميک با سرعت D فيلم بايتوينگ مقايسه و تعداد پوسيدگيهاي قابل مشاهده در پانوراميک بيشتر اعلام شد.
محل نشر یا ارائه: هفته نامه سپید
موضوع: رادیولوژی فک و صورت
ترجمه: دکتر ساينا پراينده
منبع : ایردن