یافتههای یک پایاننامه نشان میدهد تعداد روزهای حساسیت دندانی و لثهای در بلیچینگ خانگی نسبت به درمان در مطب بیشتر است و از لحاظ شدت حساسیت در مورد حساسیت دندانی تفاوت قابل ملاحظهای بین دو روش وجود ندارد.
به گزارش خبرنگار ایسنا منطقه اصفهان، شادی ذرخش دانشجوی دکترای حرفهای رشته دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان در پایاننامه با عنوان “ارزیابی میزان حساسیت در بیماران پس از درمان بلیچینگ خانگی و بلیچینگ در مطب در دورههای زمانی گوناگون” به درمان بلیچینگ پرداخت.
سفید کردن رنگ دندان با عوامل شیمیایی برای اکسید کردن رنگدانههای دندان اصطلاحاً بلیچینگ نامیده میشود. هر دو روش بلیچینگ خانگی و بلیچینگ در مطب از موفقترین روشها برای درمان دندانهای تغییر رنگ یافته است.
از جمله مهمترین عوارضی که بعد از درمان بلیچینگ ایجاد میشود، حساسیت دندان و لثه است که چنین وضعیتی موجب ناراحتی موقت بیمار میشود. هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه میزان حساسیت در بیماران تحت درمان سفید کردن خانگی و سفید کردن در مطب است.
برای انجام این پژوهش ابتدا ۲۰ نفر از افرادی که جهت انجام بلیچینگ به مطب مراجعه کردند از جهت میزان تحلیل لثه، وجود شکستگی دندانی و وجود ترمیمهای عمیق بررسی شدند چرا که لازمه انجام این تحقیق عدم وجود نقایص فوق بود.
در این تحقیق، به طور تصادفی ۱۰ نفر تحت درمان بلیچینگ خانگی با کمک کاربامید پراکساید ۱۵ درصد به مدت دو هفته قرار گرفتند. بلافاصله بعد از اتمام درمان و سپس یک هفته بعد از اتمام درمان پرسشنامه به افراد داده شد و میزان حساسیت آنها با کمک شاخص مورد ارزیابی قرار گرفت.
همچنین ۱۰ نفر تحت درمان بلیچینگ در مطب توسط دستگاه زوم ادونس پاور و با کمک هیدروژن پراکساید ۲۵ درصد قرار گرفتند و مانند روش فوق بلافاصله بعد از درمان و سپس سه روز بعد از درمان میزان حساسیت آنها مورد بررسی قرار گرفت.
میانگین تعداد روزهای حساسیت دندانی یک هفته بعد از درمان خانگی ۱٫۶ روز و سه روز بعد از درمان در مطب ۱٫۳ روز بوده و میانگین تعداد روزهای حساسیت لثه یک هفته بعد از درمان خانگی یک چهارم روز و سه روز بعد از درمان در مطب یک روز بوده است. بلافاصله بعد از هر دو درمان در ۳۰ تا ۶۰ درصد از موارد حساسیت دندانی خفیف یا متوسط بوده و تنها ۱۵ درصد حساسیت شدید و با دوامی را گزارش کردند. از لحاظ حساسیت لثه در درمان خانگی حساسیت خفیف و شدید به میزان مساوی ۴۰ درصد و پس از آن حساسیت متوسط ۲۰ درصد گزارش و در درمان طبی نیز ۴۰ درصد حساسیت خفیف و تنها ۱۰درصد حساسیت شدید و با دوامی ذکر شد.
یک هفته بعد از درمان خانگی و سه روز بعد از درمان هیچ حساسیت دندانی و لثهای شدیدی گزارش نشد و در درمان خانگی ۶۰ درد حساسیت دندانی خفیف و نیمی از بیماران حساسیت لثهای خفیفی گزارش کردند و در درمان مطبی ۳۰ درصد حساسیت دندانی خفیف و ۱۰ درصد حساسیت لثهای خفیف بیان کردند.
تعداد روزهای حساسیت چه به صورت دندانی و چه لثهای در درمان خانگی نسبت به درمان در مطب بیشتر است و از لحاظ شدت حساسیت در مورد حساسیت دندانی تفاوت قابل ملاحظهای بین دو روش وجود نداشت ولی شدت حساسیت لثه در درمان خانگی نسبت به درمان در مطب بیشتر بوده است و روشی که بیشتر مورد پذیرش عموم بوده است درمان خانگی است.
این پایان نامه به راهنمایی دکتر مهرداد برکتین در دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان دفاع شد.
منبع: خبرگزاری ایسنا