ایران دنتال نیوز پایگاه مقالات و اخبار دندانپزشکی
رئیس هیأت مدیره انجمن دندانپزشکی ایران شعبه فارس طی نامه ای خطاب به دکتر علی تاجرنیا ریاست محترم انجمن دندانپزشکی ایران اعتراض خود را از تبدیل وضعیت کاردان بهداشت دهان به بهداشتکار دهان و دندان اعلام نمود:
اعتراض رئیس هیأت مدیره انجمن دندانپزشکی ایران شعبه فارس
جناب آقای دکتر علی تاجرنیا
ریاست محترم انجمن دندانپزشکی ایران
با سلام و احترام ،
احتراما به استحضار می رساند موضوع تبدیل وضعیت کاردان بهداشت دهان به بهداشتکار دهان و دندان، به استناد نامه شماره ۴۶۲۹/۳۱۶ د مورخ ۱۸/۲/۱۳۹۵ مقام محترم مشاور معاون بهداشت وزارتخانه و رییس اداره دهان و دندان جناب آقای دکتر حمید صمد زاده (برگ پیوست)، اخیرا به عنوان چالشی بزرگ در نظام سلامت دندانپزشکی مطرح شده است و به گواه شبکه های مجازی، نگرانی ها و اعتراضات کاملا مستند و بحقی را از سوی صاحبنظران حوزه سلامت دهان و اساتید با سابقه دانشکده های دندانپزشکی کشور و فعالین صنفی به دنبال داشته است. لذا به طور خلاصه و به شرح ذیل ایرادات و سوالات مرتبط با طرح فوق الذکر را ارائه نموده و متقاضی پیگیری جدی آن از سوی آن انجمن محترم به عنوان فراگیرترین و قدیمی ترین تشکل صنفی – علمی دندانپزشکی کشور هستیم:
کاردان بهداشت دهان که به عنوان نیروی حد واسط، به مفهوم نیروی غیر درمانگر و در کنار دندانپزشک با محوریت ارتقاء بهداشت و سلامت دهان و دندان تعریف می شود را چگونه می توان بدون سپری نمودن آموزش های لازم و کسب دانش و مهارت های عملی و صرفا بر اساس ویژگی های پنج گانه مندرج در نامه فوق الذکر که هیچ سنخیتی با مفاهیم پیشگفت ندارد، به نیروی بهداشتکار درمانگر تبدیل وضعیت نمود؟
آیا موضوع شعارگونه “عدالت در سلامت” با اجرای چنین طرحی و تبدیل شهروندان به درجه ۱ و ۲ و دریافت خدمات درمانی توسط نیروهایی با توانمندی کمتر از دندانپزشک در مناطق محروم به راستی محقق میگردد؟ آن هم در شرایطی که با افزایشی چشمگیر در تعداد دندانپزشک و نیز دانشجویان برخوردار از طرح تعهد خاص در مناطق محروم مواجه هستیم؛ بنابراین ناتوانی وزارت بهداشت و سیستم اجرایی کشور در توزیع عادلانه آن ها نمی بایست محملی برای تصویب طرح های خلق الساعه بدون کارشناسی و خارج از روند قانونی تاسیس رشته های دانشگاهی مصوب شورای گسترش دانشگاه ها باشد.
چگونه است که مسئولین محترم وزارت بهداشت، دخالت افراد با صلاحیت های ناکافی درمحدوده دهان و دندان و دندانپزشکی را مجاز می دانند ( بهداشتکار دهان و دندان ) ولی برای موضوع پزشکی، انواع طرح های پزشک خانواده روستایی و … را تعریف و اجرا کرده و قائل بر به کارگیری نیروهایی نظیر بهورزان درمانگر، به عنوان جایگزین پزشکان عمومی نیستند؟ از آن انجمن محترم انتظار می رود که با ارتباطات بیشتر با وزیر محترم بهداشت، ایشان را از اهمیت حیاتی محدوده دهان و دندان و بیماری های مرتبط با آن آگاه ساخته و به ایشان توصیه شود برای تصمیم گیری هایی از این دست حداقل از شورای سلامت دهان ساختار یافته توسط خودشان استفاده کنند و نه صرفا با پیشنهاد یکی دو نفر از دندانپزشکانی که با شخص خودشان ارتباط ویژه دارند!
از موضوع تبدیل وضعیت کاردان بهداشت دهان به بهداشتکار دهان و دندان، بیم آن می رود که پس از چندی، با استناد به قانون سال ۶۶، بهداشتکاران جدید نیز شرایط ورود به دوره دکترای دندانپزشکی را کسب نموده و عملا مناطق محروم موردنظر مسئولین وزارت بهداشت، مجددا هم چون ۲ دهه گذشته، خالی از نیروهای بهداشتکار گردد و این دور و تسلسل باطل تکرار شود.
در انتها پیشنهاد میشود به جای صرف هزینه های گزاف و کم بازده برای اجرای طرح های خلق الساعه این چنینی، از طرح های تشویقی هم چون لحاظ سهمیه برای ورود به دوره تخصصی، اختصاص تسهیلات مناسب زندگی، امکان فعالیت در مراکز درمانی در خارج از ساعات اداری به صورت نیمه خصوصی و … همراه با پیش بینی ساز و کارهای نظارتی برای پایش دقیق و علمی آن ها استفاده کرد که مطمئنا نتایج به مراتب بهتر و روند عملیاتی تری را داشته و شرایط برخورداری تمامی شهروندان این سرزمین اعم از شهری و روستایی را از خدماتی نسبتا یکسان فراهم می سازد. پیشاپیش از بذل توجه جنابعالی و سایر اعضاء محترم هیات مدیره مرکز در پیگیری این امر مهم سپاسگزاری می گردد.
با سپاس و تجدید ارادت
دکتر نازیلا شهبازی
رئیس هیأت مدیره انجمن دندانپزشکی ایران
شعبه فارس
منبع: انجمن دندانپزشکی ایران
