هرم سنی جمعیتی ما به سمتی در حرکت است که دندانپزشکان از این به بعد با انبوه مراجعین مسن و نیازمند مراقبتهای ویژه افراد در این سنین مواجه خواهند شد. در سنین بالا، بیماران داروهای زیادی را مصرف میکنند وبرخی از این داروها با درمانهای دندانپزشکی ممکن است تداخلاتی داشته باشد. مصرف وارفارین در میان بیماران دندانپزشکی امر بعیدی نیست. در تمام مراجعین دندانپزشکی اخذ تاریخچه پزشکی، وضعیت سلامت و راروهای مصرفی امری حیاتی است. در بیماران مسن این اخذ تاریخچه از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار است.
وارفارین
این دارو در اصل یک آنتی کوآگولانت است. وارفارین با نام تجاری کومادین هم معروف است. بیماران اغلب اصطلاح «رقیق کننده» خون را برای این دارو استفاده میکنند ولی این اصطلاح خیلی درست نیست. وارفارین لختههای قبلی را از بین نمیبرد، بلکه مکانیسم لختع شدن خون را از طریق اختلال در متابولیسم ویتامین K در کبد کند میکند.
اندیکاسیون اصلی این دارو پیشگیری از ترمبوز و ترومبوآمبولی است. در موارد بعد از حملات قلبی، مغزی، جراحیهای قلب باز، استفاده از دریچههای مصنوعی قلب، ترمبوز یا آمبولی قبلی (DVT)، سندرم آنتی فسفولیپید و … وارفارین ممکن است توسط پزشک برای بیماران تجویز شود. عملکرد این دارو را با تست INR میسنجیم. عدد ۲-۴ برای INR ریسک پایین تلقی میشود.
وارفارین و اندو
در مواجهه با بیماری که وارفارین مصرف میکند اولین سؤالی که میپرسیم این است که آیا قرار است که مصرف دارو در دورهٔ قطع شود یا خیر (در برخی موارد بهطور دورهای ممکن است پزشک مصرف دارو را قطع کند). درصورتیکه این زمان نزدیک است، ترجیح داده میشود که درمان در این زمان انجام شود. اگر پاسخ سؤال منفی بود یا شرایط بیمار اورژانسی بود و نمیشد تا دوره قطع دارو صبر کرد، بدون نظر و تصمیم تیم پزشکی (اصطلاحاً تیم آنتی کوآگولانت) اجازه تغییر مصرف یا قطع دارو را نداریم. در این موارد باید بدانیم که INR بیمار چه قدر است.
درمان عصبکشی به شرطی که به بیحسی بلاک اینفریورآلوئولار فک پایین نیاز نداشته باشد، میتواند با INR 4 و کمتر از آن انجام شود. ولی برای درمانهای جراحی ریشه که توأم با فلپ موکوپریوستال است و بیحسی بلاک عصب آلوِئولار پایین، حتماً نیاز به مشاوره با پزشک معالج وجود دارد (حد عدد INR حدود ۲٫۵ هست و در بعضی منابع برای بلاک عدد ۳ ذکرشده است)
نکته مهم این است که اندازهگیری INR باید ۲۴ الی ۷۲ ساعت قبل و ترجیحاً در روز مداخله دندانپزشکی باشد.
داروهای تجویزی توسط دندانپزشک و وارفارین
برخی از آنتیبیوتیکها در طولانیمدت ممکن است که روی INR تأثیر بگذارند. در مصرف کوتاهمدت و مصارف دندانپزشکی عادی این تأثیر حداقل بوده و کلینیکال نیست؛ بنابراین پروفیلاکسی آنتیبیوتیک هم در صورت نیاز بدون تغییر داروی آنتیکوآگولانت بلامانع هست. در تجویز داروهای ضد درد از آسپرین و NSAILD ها بهتر است اجتناب شود. تجویز ممانعت کنندههای COX2 مانند سلکوکسیب هم توصیه نمیشود و استامینوفن ساده یا در ترکیب با مخدرها گزینه انتخابی بهعنوان ضد درد است.
منبع: وب سایت دکتر علی مرسلی