حتی با آرامتر شدن بازار کالاهای تحریمی و در شرایطی که به گفته بیشتر دندانپزشکان، دسترسی به مواد دندانپزشکی نسبت به گذشته بهتر شده است، همچنان این هزینهها بالاست و یکی از دلایل آن هم تفاوت در دستمزدهاست؛ دستمزدهایی که از خیابانی به خیابانی دیگر و از دندانپزشکی به دندانپزشک دیگر فرق میکند. آن هم تفاوتی از زمین تا آسمان. چند تلفن کوتاه و قیمت گرفتن از مطبهای مختلف برای پی بردن به این موضوع کافی است.
به نقل از روزنامه ایران، «تقریباً از سال ۹۱ به بعد این موضوع با وضوح بیشتر لمس میشود که مردم به دلیل بالا بودن هزینههای دندانپزشکی، قید چک کردن و درمانهای بموقع را میزنند و معمولاً زمانی مراجعه میکنند که پوسیدگی به عصب رسیده و قیمت انجام کار هم چند برابر بیشتر شده. تازه همان موقع هم از پس هزینههای بالا برنمیآیند و در نتیجه اکثراً بیخیال درمان قطعی میشوند و دل به دریا میزنند و بعد از چند ثانیه فکر کردن، آه کوتاهی میکشند و میگویند بکش دکتر!»
نه تحمل درد هست، نه تاب قسط و وام و قرض و قوله برای عصبکشی و پر کردن دندان و… دندانپزشکان میگویند حتی در بین جوانان، گرایش به کشیدن دندان بیشتر شده. چنانچه دکتر محمدرضا تاجیک متخصص دندانپزشکی بدان اشاره کرد. او میگوید: قبلاً اینطور نبود. الان مریض میآید و قبل از اینکه نگران دندانش باشد، درباره قیمت از ما سؤال میکند. اگر ببیند نمیتواند پول را پرداخت کند، دیگر اصلاً سراغ بقیه راهحلها نمیرود و خیلی راحت دندانش را از دست میدهد. جالب اینجاست یکی از زمانهایی که سر ما خیلی شلوغ میشود، چند روز مانده به عید است. به این خاطر که بیشتر مردم آن موقع حقوق و عیدی گرفتهاند، اما همین که همان مقدار پول هم خرج شد، دیگر به ترمیم دندانهایشان اهمیتی نمیدهند مگر اینکه وضع دندانها خیلی وخیم باشد که همان موقع هم تا قیمت را میپرسند خیلی زود از ادامه کار ترمیم دندان منصرف میشوند.»
متخصصان میگویند در اغلب موارد با یک چکاپ بموقع یا پر کردن ساده یک دندان با پوسیدگی جزیی، میتوان از هزینههای بالای عصبکشی یا ساخت روکش و حتی ایمپلنت جلوگیری کرد. یعنی گاهی همان چکاپ ساده از چند برابر شدن هزینه دندانپزشکی بشدت میکاهد. با این همه اغلب مردم برای همان هزینه ابتدایی هم دودل هستند یا مشکل جدی دارند و کار را تا آنجا رها میکنند که چارهای جز کشیدن نمیماند. چون ترمیم دندان در آن وضعیت چند برابر هزینه بیشتر میخواهد. مراکز دولتی که تحت پوشش بیمهای هستند یا برخی نهادها در پوشش ارائه خدمات به پرسنل، تا حدودی به کاهش هزینهها کمک میکنند اما آنچنان که متخصصان میگویند این هم نمیتواند راهحل قطعی باشد. بویژه برای درمانهای سنگینی مثل جراحی وسیع یا عصبکشی و پانسمان، روکش و…
وزارت بهداشت چندی پیش با رونمایی از «طرح تحول سلامت دهان و دندان» اعلام کرد موضوع این مرحله از طرح تحول نظام سلامت در حوزه سلامت دهان، مربوط میشود به افرادی که در سن مدارس ابتدایی قرار دارند که ظرف یک سال و نیم تمام بچههای دبستانی تحت پوشش آن قرار میگیرند. این طرح از آنجایی که متکی به داشتههای دولتی است و تاکنون بیمهها از آن استقبال نکردهاند و نیز محدودیت در مراکز دندانپزشکی دولتی (حدود ۴هزار مرکز در سراسر کشور) تنها توانسته است دندان ۶ (آسیبپذیرترین دندان) بچههای دبستانی را تحت پوشش قرار دهد. با این همه این موضوع از آنجایی اهمیت پیدا میکند که بدانیم مشکلات دندان به دوره زیر ۱۴ سال برمیگردد و متأسفانه بنابر آمار رسمی هر دانشآموز ایرانی بین یک تا ۵ دندان پوسیده دارد که به نسبت مناطق مختلف کشور متفاوت است. به هر حال هزینه مواد اولیه بویژه مواد اولیه ترمیم دندان بالاست و بیمهها نیز تمایلی برای تحت پوشش قرار دادن آن نشان نمیدهند.
دکتر سعید عسگری، عضو شورای عالی سلامت دهان و دندان وزارت بهداشت در گفت و گو با «ایران» با اشاره به شانهخالی کردن بیمهها از هزینههای دندانپزشکی میگوید: «در حال حاضر مراکز و درمانگاههای دولتی دندانپزشکی که زیر نظر وزارت بهداشت هستند، حدود ۷۰ درصد از خدمات مشخص شده را که شامل ترمیم دندان ۶ و خدمات مراقبتی دیگر است بر عهده گرفته و مراجعان فقط ۳۰ درصد از هزینه را ازجیبشان پرداخت میکنند. البته این خدمات برای افراد زیر ۱۴ سال است و شامل همه مراجعان نمیشود.
اگر پوشش بیمهای گسترش پیدا کند، مراکز بیشتری در این طرح قرار میگیرند اما در حال حاضر تعداد این مراکز محدود است. به دلیل بالا بودن هزینههای دندانپزشکی خصوصاً هزینههای درمانی و ترمیمی بیمهها زیر بار پرداخت این هزینهها نمیروند. ما در این مراکز زیر نظر وزارت بهداشت حتی تعرفهها را نسبت به سال گذشته هم افزایش ندادهایم و هنوز هم با همان تعرفههای سال گذشته خدمات را انجام میدهیم.»
حتی با آرامتر شدن بازار کالاهای تحریمی و در شرایطی که به گفته بیشتر دندانپزشکان، دسترسی به مواد دندانپزشکی نسبت به گذشته بهتر شده است، همچنان این هزینهها بالاست و یکی از دلایل آن هم تفاوت در دستمزدهاست؛ دستمزدهایی که از خیابانی به خیابانی دیگر و از دندانپزشکی به دندانپزشک دیگر فرق میکند. آن هم تفاوتی از زمین تا آسمان. چند تلفن کوتاه و قیمت گرفتن از مطبهای مختلف برای پی بردن به این موضوع کافی است؛ روکش دندان از ۱۵۰ هزار تومان تا ۸۰۰ هزار تومان، عصبکشی به ازای هر کانال از ۱۰۰ هزار تومان تا ۴۰۰ هزار تومان، جراحی لثه بین ۵۰۰ تا ۱ میلیون تومان، ایمپلنت از ۸۰۰ هزار تا ۳ میلیون تومان، جرمگیری از ۶۵ تا ۳۰۰ هزار، پر کردن دندان بسته به شماره دندان از ۷۰ تا ۶۰۰ هزار تومان و… قیمت بالا، صفهای طولانی درمانگاههای خیریه، دردی که به مغز استخوان رسیده؛ دکتر جان بکش!
منبع: سلامت نیوز